,Als 12 jarig jochie kookte ik zo ongeveer voor het eerst voor ons gezin. Dat was culinair niet hoogdravend. Te gare macaroni elleboogjes van Honig met spekjes en tomatensaus, wat fijngesneden prei, bieslook en peterselie maakt het al heel bijzonder. Goulash was ook zo'n favoriet van mij. Suddervlees maar dan met paprika, aardappelen, soms rijst en op tafel de cayennepeper omdat het anders voor de 'kleintjes' te scherp zou worden. In mijn studententijd was dat zeker in de winter regelmatig op het menu.
Het duurde tot ik in 1980 in Hongarije was, dat ik leerde dat onze goulash eigenlijk een soepvariant behoorde te zijn en dat wat wij aten een variant van de Hongaarse pörkölt was.
Bij mij in Le Marche kom je zo'n gerecht eigenlijk niet tegen. De paprika en zeker de scherpere peperoncini zijn in het verre zuiden populairder. Echter tijdens een culinaire trektocht door Noord Italië belande ik in 2017 in Friuli en daar stond warempel Gulash triestino op het menu met polenta.
Ik geef hieronder mijn variant op die variant die dus eigenlijk weer is afgeleid van de Hongaarse pörkölt en wellicht wel met de Tokaj wijn mee naar Friuli is gekomen.
Wijntip:
Hongarije en wijn, dan ontkomen we natuurlijk niet aan de Tokaj een wijn die zijn equivalenten kent in Slovenie en Friuli. Historisch gezien -en dat is moeilijk te erkennen voor Italië liefhebbers- stond de Hongaarse Tokaj wel op een voetstuk. De Tokaj was populair bij de vorstenhoven en pauzen; beroemd sinds Lodewijk de XIV. Deze Franse koning kocht de Tokaji hoewel hij toch zelf ruim in de Franse wijn zat. Na WOII werd het beste gereserveerd voor de russen, maar vanaf 1989 kan de hele wereld er weer van genieten. Wil je er meer over weten ga dan naar de website over deze wijn. Tijdens deze Giro hebben ze als speciale aanbieding hun Chateau Stephanus Tokaji Dry van €10,70. voor dezelfde prijs als de Furmint Dry van €8,90 : Bij bestellen dan vermelden 'Giro Dolcevia' In 2017 beschreef Onno Kleyn de Tokajwijn voor De Volkskrant.
