In Genua gaat Focaccia letterlijk als warme broodjes over de toonbank, ik vraag me af of de uitdrukking ook hier vandaan komt?? Bijna iedereen die ik ken, koopt iedere dag Focaccia bij de warme bakker. Het wordt hier gegeten bij de koffie, voor ontbijt en het kan eigenlijk op alle tijdstippen van de dag, maar 's morgens zie je het wel het meest.
De bakkerijen bakken het vanaf de vroege uren van de dag en gaan non-stop door tot halverwege de middag. Genuese Focaccia is vers gebakken het lekkerst, het blijft ook niet langer dan een paar uur écht goed. In Genua is de betere Focaccia meestal binnen 10 minuten al uitverkocht en binnen een paar uur verslonden. Als je een groot liefhebber bent neem dan de tijd om een goede Focaccia te bakken. Verderop vind je de instructies.
Mijn vriendin Enrica van de culinaire blog 'A Small Kitchen in Genoa' weet alles over de Focaccia en gaat je vertellen hoe je een goede Focaccia kunt herkennen. "Als je hem in een bakkerij koopt, vroeg in de ochtend en de Focaccia is nog warm, dan zit je al goed. Maar je kunt een perfecte Focaccia herkennen aan het feit dat hij dun is (maximaal 2 cm dik), dat bezaaid is met gaatjes, wat ze hier ogen noemen. De Focaccia heeft een witte en romige kern (de crème wordt gevormd door meel, water, zout en olie die vlak voor de oven op het oppervlak worden gegoten), zodat hij goudkleurig is van de olijfolie, zo weet je zeker dat de Focaccia krokant is van buiten en zacht van binnen en gezouten aan het oppervlak en dat hij nooit zuur smaakt wat weleens gebeurt als het brood met de olijfolie wordt gemaakt van een lage kwaliteit". Gezien het feit dat je geen goede Focaccia eet als deze niet vers is zelf leren bakken aanbevolen.
Volgens Enrica is het geheim van de Genuese focaccia het mengsel van olie, water en zout die je overvloedig over het oppervlak van de Focaccia uitstrijkt vóór de laatste rijsbeurt wat tijdens het bakken verdampt en in de gaatjes loopt tijdens het bakken.
