We weten eigenlijk veel te weinig van polenta. De een beschrijft het als een soort van griesmeelpap, de ander denkt dat het een variatie van couscous is. Laten we dus eerst maar eens vaststellen wat het wel is. De oorsprong van polenta, gedefinieerd als in water gekookt meel van peulvruchten of granen, is al heel oud, maar het product zoals we het nu kennen kwam pas na de ontdekking van Amerika, omdat de maïs die het zijn zonnige gele kleur geeft uit het nieuwe continent kwam.
Vanaf dat moment werd polenta het hoofdvoedsel van de bevolking vooral in de noordelijke regio’s, waardoor er een "polenta beschaving" ontstond. Er zijn veel varianten van het traditionele gerecht: van maïs of/en boekweit, en witte Venetiaanse polenta. Ooit werd polenta gekookt in een koperen ketel die boven de open haard hing. Voor mais, werd het gemaakt van kikkererwten, bonen of cicerchie meel, de laatste is nagenoeg verdwenen. De polenta werd vroeger ook wel in melk gekookt in plaats van water. Tijdens de vasten kwam het op tafel met een saus van olie, knoflook en pepertjes. Maar je kunt het ook heel simpel opdienen met wat gebakken ui en ansjovisjes. Hoewel de traditionele manier inhoudt dat je eerst het water of bouillon aan de kook brengt, doe ik het vaak andersom zoals hieronder beschreven.