Testaroli (Testarolo enkelvoud) is een van de oudste pasta soorten die ze in Italië kennen, het lijkt een beetje op een dikke pannenkoek die je in reepjes snijdt.
De gerecht komt oorspronkelijk uit de Toscaanse Lunigiana streek, het is gemaakt tarwemeel, water en zout. De afmetingen zijn variabel, tot 40-50 cm in doorsnee, en 3-5 mm dik. Iedere familie in de Lunigiana heeft haar eigen manier om dit te doen. Als de testarolo klaar is, week je deze in heet water, knip of snij ze in ruitjes van ongeveer 5 cm en breng je ze op smaak met wat olie, basilicum en kaas of verse salie en boter. Je kunt uiteraard ook pesto maken bij dit gerecht.
Lunigiana is een stukje Toscane wat minder bekend is en ook minder toeristisch, het raakt Ligurië aan een kant en Emilia aan de andere kant. Het gebied ligt tussen zee en bergen, is rijk aan geschiedenis, maar vooral ook aan gastronomische tradities. Net als deze Testaroli, komt hier ook de Torta Verde (erbi) en de Spongata (lijkt op panforte) vandaan. Testarolo maakt deel uit van het Slow Food Presidium en is een van de oudste pastavormen.
De plaatsen in de Lunigiana waar je dit gerecht kunt vinden zijn onder andere Pontremoli - waar elk jaar ook de zogenaamde ""Testarolo Pride"" wordt gehouden -, je vind het ook in Castagnetoli en Fosdinovo. In Pontremoli worden de testaroli nog steeds gemaakt op de meest traditionele manier, verhit boven een open vlam van droog beukenhout, er ontstaat dan geen waterdamp en er komt een perfect aroma vrij.
In de loop der tijd zijn de testaroli uitgegroeid tot een echt statussymbool van de volkskeuken van het gebied, een zeer gewild product dat ook vacuümverpakt wordt verkocht. In feite zijn er voorverpakte schijven van 420 g, klaar om te koken. Toch kun je zelf heel makkelijk testaroli zelf maken en zo hoort het ook eigenlijk.
