Nagerechten en Gebak

Dit gebak maak je met verse perziken op siroop, iets wat je gemakkelijk zelf kan maken. Je legt 2 kg perziken 2 minuten in een bad met lauw water en citroen, dan schil je ze en snijd je ze door de helft waarna je de perzikpit eruit haalt. Nu doe je 750g suiker in een pan met 2 liter water. Breng aan de kook en doe de perziken in de pan en laat enkele minuten doorkoken. Neem ze uit de pan en laat ze uitlekken in een vergiet. Laat de suikersiroop afkoelen. Neem wat gesteriliseerde glazen potten en vul ze met de halve perziken, vul bij met wat afgekoelde siroop. Je moet nu de goed gesloten potten in een pan met kokend water zetten en 30 minuten op kookpunt houden. Laten afkoelen en de perziken in pot wegzetten op een koele donkere plaats. Na een maand zijn ze heerlijk om te eten.

Bessen met room, dat prachtige fluweelachtige blauw of felrood met spierwitte room is op zichzelf al een plaatje. Deze taart is een variatie op een cheesecake, maar dan met de lekkere frisse smaak van citroenschil en wat echte vanille, om te smullen, met kleine beetjes, want de calorieën zijn niet te tellen, ondanks de bessen. Leg op de nog warme taart voorzichtig wat bessen en hoop dat die net genoeg in de nog zachte bovenkant zinken, niet te veel, maar ook niet er bovenop blijven liggen, en een beetje duwen kan natuurlijk ook. Ter variatie kun je op de bodem van de springvorm eventueel een laagje koekjeskruim (Digestives werken het beste) leggen.

Soms dan kom je ongelooflijk lekkere dingen tegen op de meest onwaarschijnlijke plaatsen. Ditmaal op de luchthaven van Brindisi in Puglia. De vlucht had 2 uur vertraging en zou pas ver na middernacht vertrekken. Boos, moe en gefrustreerd omdat een paar dagen welverdiende rust aan het strand van de Salento nu voor niets zal zijn geweest omdat ik verwacht niet voor 4 uur mijn bed te zien en de volgende ochtend al weer vroeg afspraken heb. Om die tijd is er ook in zuid Italië niets meer te eten te vinden, dus ook nog honger.

Er bestaan een groot aantal folkloristische verhalen over het ontstaan van het recept voor Zuppe Inglese, waarvan er waarschijnlijk niet een op waarheid berust. Maar laten we aannemen dat het weinig met Engeland te maken heeft. De meest gangbare uitleg komt van het aartshertogelijk hof in Ferrara , waar de kok op verzoek van een uit Engeland teruggekeerde diplomaat zijn versie van een trifle creëerde gemaakt uit voorhandenzijnde Italiaanse ingrediënten. De eerste maal dat Zuppa Inglese wordt genoemd stamt uit boeken uit de 16de eeuw. Typisch is het gebruik van 'Alchermes' die de rode kleur aan dit dessert geeft. Pas later wordt ook chocolade toegevoegd. Met dit gemakkelijk recept maak je 4 individuele porties.

Een oud recept voor een beroemd dessert waarvan de oorsprong niet meer te achterhalen valt. Dit is een van die oude recepten waarover meerdere versies bestaan betreffende de oorsprong. Maar zoals bij veel beroemde recepten komt het meestal neer op eenzelfde non die onder in een kast een aantal restjes vond, niet wist wat ze ervan kon maken dus allemaal tegelijk in de pan gooide en 'presto': een beroemd recept werd geboren! Door de eeuwen heen heeft iedereen wel een beetje geexperimenteerd met de ingredienten waardoor er een aantal varieteiten zijn ontstaan waaronder de Panforte Nero (met chocolade) en de Panforte Margherita (genoemd naar de koningin) de meest bekende zijn.

Als er één gebak is waarvoor je me altijd wakker mag maken dan is het wel dit hemels recept voor Panficato, Kerst of geen Kerst! Het valt nauwelijks te beschrijven hoe lekker dit wel is. Het is een stevig gebak met als basis gedroogde vijgen, krenten en rozijnen, amandelen, walnoten, pijnboompitten, appels, peren, sinaasappelschil, chocolade, jam en kaneel. Niet voor niets werd deze cake uitgeroepen als een van de 15 beste Italiaanse lekkernijen op de Golosario show, een van de belangrijkste food festivals dat ter gelegenheid van Vinitaly wordt gehouden.

Castagnaccio is een typisch herfst recept, wat logisch is omdat het van verse tamme kastanjes wordt gemaakt. Het komt dan ook voornamelijk voor in de regio´s waar veel kastanjebomen groeien, in het noorden van Toscane natuurlijk, maar ook in Piedmonte, Liguria en Emilia Romagna. Het is een vrij stevige taart die ook niet echt zoet genoemd kan worden en zelfs rozemarijn bevat, niet echt een ingrediënt voor een nagerecht. Het wordt meestal gegeten na een echt herfstmaaltijd samen met een glas vin santo of notenlikeur bijvoorbeeld. Het is gemakkelijk te maken, rijk aan goede voedingsstoffen en voor wie dat belangrijk, gluten en lactosevrij .

Deze versie van de Italiaanse klassieker Panna Cotta is op basis van een vetvrije yoghurt die de room vervangt. De resultaten zijn decadent en fluweelzacht, en ook nog gezond met ronduit 120 calorieën en geen spoortje vet.

Tijdens mijn laatste dagen in Rome deed ik een vrij wonderlijke culinaire ontdekking bij Restaurant Due Ladroni (de twee dieven) op de Piazza Nicosia aan de Tiber vrijwel direct tegenover de Piazza Cavour. Ik hoorde op het laatste moment dat een vriend uit Florence mij daar wilde treffen, maar omdat ik al een afspraak had die avond voelde ik me dermate schuldig dat hij zolang in de auto had gezeten alleen om mij te verrassen dat ik me liet overhalen om het dessert met hem te delen. Maar zoals gewoonlijk werd het dessert rond 11 uur geserveerd zodat ik pas na middernacht op mijn afspraak verscheen en dit werd me uiteindelijk door beide personen die avond niet in dank afgenomen.

Heidi,van Bed en Breakfast Le Due Volpi , leerde me deze heerlijke taart maken. Zo klaar en succes verzekerd. Een paar uur in de koelkast laten rusten als je huisgenoten er tenminste af kunnen blijven!

September is de tijd dat de Fichi Settembrini rijp aan de bomen hangen. Hier in de Toscaanse Mugello kom ik vijgenbomen tegen die net als bramen en kersen door iedere wandelaar geplukt kunnen worden. Het is een kleine felgroene soort, die doordat ze langer door de zomerse zon worden gekoesterd van nature heerlijk zoet zijn. Ze zijn ook heel geschikt om kleine taartjes meete vullen.

Een semifreddo is Italiaans ijs maar het is wat zachter van structuur. Er bestaan veel variaties, maar dit moet wel een van de lekkerste zijn. Herfst hangt in de lucht en je verlangt misschien wel weer terug naar je vakantie in Italië. Dus hebben we hier een perfect recept voor heimwee naar Italië met een vleugje herfstgevoel.

Wat doe je toch met al die Limoncello? Geef toe! Die fles staat toch al maanden onaangeroerd in de drankenkast. Limoncello is een digestief maar past toch nooit zo goed bij je nagerechten. Misschien heb ik hier het antwoord gevonden. Maak er maar cupcakes mee! Dit recept heeft drie stappen maar het gaat best vlot.

Sardinië staat van oudsher al bekend om haar zoete versnaperingen die in de meest kunstzinnige vormen gestalte krijgen. Een patisserie wordt een uitstalling van creativiteit van banketbakkers die voor elkaar niet onder willen doen. Probeer met het onderstaande recept dat echt niet zo moeilijk is je eigen kunstzinnigheid maar eens uit. Mocht je meer inspiratie willen opdoen, kijk dan eens op het blog van Roberto Murgia uit Alghero van wie de voorbeelden op de foto´s zijn.

Cannoli kan je vullen met allerlei heerlijke dingen, zowel hartig als zoet. De meeste recepten van cannoli komen uit Sicilië, dit is een recept voor cannoli uit Cilento, een kuststreek in het zuiden Italië in de regio Campania. De vulling is een vrij simpele chocolade en vanillepudding, maar het gaat hier vooral om het recept van de huls, de cannoli die uit Sicilië afkomstig is.

Wil je ook meedoen aan de cupcake rage? Dan natuurlijk wel op Italiaanse wijze met deze tiramisu cupcakes! Hier hoef je geen sterrenchef voor te zijn want de bereiding is dood simpel. Leuk om te maken voor een feestje, high tea of gewoon omdat ze zo lekker zijn. In dit recept heb ik Marsala gebruikt maar Amaretto, Kahlua of Brandy kan natuurlijk ook. Ze zijn zo lekker dat je ervan blijft eten, dus wees gewaarschuwd… Buon Appetito!

Wil je eens iets op tafel zetten waarmee je echt indruk maakt bij je gasten, probeer dit dan eens. Het recept is wat gecompliceerd omdat het eigenlijk een compilatie is van een aantal recepten waar je ten laatste de finishing touch aan geeft door de meringue een mooi bruin kleurtje te geven in de oven. Een beetje oefening om het perfect te krijgen is aan te raden. Het bestaat uit 4 onderdelen. Er bestaan een groot aantal folkloristische verhalen over het ontstaan van het recept voor Zuppe Inglese, waarvan er waarschijnlijk niet een op waarheid berust.

Amandel biscotti of Cantuccini zijn een kersttraditie in Italië en een lekkernij die overal bij past. Je kan ze in likeur dopen of in Vin Santo, maar ook in warme chocola op een koude winterdag. Probeer ze ook eens met wat vla of roomijs. Bovendien zijn deze koekjes vetvrij! Als je eenmaal wat handigheid hebt gekregen in het maken van deze koekjes kan je bijvoorbeeld variëren met pistachios of chocola vulling.

Overgebleven panettone of pandoro kan heel goed worden verwerkt in een veredelde broodpudding. Hoewel je met leftovers van Kerst uit een hele reeks recepten kan kiezen komt deze budino bovenaan met stip. Een recept van Anna del Conte.

Een crostata di frutta komt in Italië in allerlei vormen op tafel. Deze variatie van Deborah Mele is heel gemakkelijk en snel te maken. Recept van Deborah Mele. In dit recept zit een appelvulling maar kan gerust worden afgewisseld met andere soorten fruit.

Bakkersroom wat gebruikt wordt als basis voor diverse nagerechten en taarten bijvoorbeeld Zuppa Inglese, Zuppa Inglese, Sfogliatella of Cannoli.

Amandelbiscuit wordt gebruikt als basis van diverse nagerechten. Kijk bijvoorbeeld bij Zuppa Inglese.

Dit typisch Siciliaanse nagerecht of drankje heb je misschien meerdere malen geproefd, volgens gastronomen is beste plaats voor een kopje granita in San Vito Lo Capo bij Natale Pizzimenti, de eigenaar van de bar La Sirenetta. Het is gemakkelijk zelf te maken en komt in allerlei variaties. Hier de koffievariant die ik heb gemaakt volgens het recept van Tazza d’Oro aan het Piazza del Pantheon in Rome, ook een aanrader.

Soms verschijnen er op de markt dingen die je een eeuwigheid niet gezien hebt. Zo waren er deze week ineens mispels te koop in mijn vertrouwde groentenstal. Jongere familieleden hadden zelfs nog nooit van mispels gehoord.

Een variatie op het bekende Zabaione dessert gemaakt door de bekende chef Giuliano Bugialli uit Parma in Emilia Romagna die gebruikt maakt van Amaretti koekjes en slagroom.

Traditionele kerstkoekjes uit Siena die lijken op de amandelvormige ogen van madonna's in schilderijen uit de Renaissance. Eeuwenlang werden deze koekjes, zoals alles waar gemalen amandel bij werd gebruikt, 'marsepein' genoemd.

Krokante: Zo simpel om te maken en het blijft een eeuwigheid goed. Vergelijkbaar met onze Kletskoppen, maar iets dikker.

Lekker snel! Binnen 20 minuten heb je deze luchtige citroen ricotta cake in de oven. Een zeer eenvoudig recept voor citroencake waarmee je best een beetje creatief kan zijn. Doe bijvoorbeeld eens limoenrasp door het cakebeslag i.p.v. citroen of snijd de taart doormidden en smeer er een laag mascarpone overheen, met amaretto en een paar lepels suiker bijvoorbeeld. Je kunt deze cake in een conventionele cakevorm bakken of in een ronde springvorm, let op dat je genoeg beslag hebt om een ronde vorm te vullen, eventueel kun je de hoeveelheden vermenigvuldigen.
Populaire onderwerpen
Over deze Italiaans gastronomische onderwerpen, maar ook recepten, hebben we zo vaak geschreven dat een verzamelpagina nodig was om alles op een plek te kunnen raadplegen.