Nu dat we steeds meer beïnvloed worden door de slow food organisatie, die oude en vergeten rassen van vruchten en groenten een nieuwe jeugd bezorgen, wordt het ook tijd om de mispel (in het Italiaans nespole) eens wat meer aandacht te geven. Als je een oma of opa hebt die ergens op het land wonen, hebben ze misschien nog wel een mispelboom in de tuin staan. Het is een raar soort boom, die vruchten draagt als er geen blad meer aan de boom zit.
In Italië zie je ze geregeld, maar wat wil je, de mispel was een geliefde en veel gebruikte vrucht in de Romeinse tijd en in de middeleeuwen. Je ziet de bomen hier dan ook regelmatig. Om ze te eten moeten ze eerst heel zacht, tegen het rottende aan worden. Als je ze vers koopt, neem een papieren zak, doe ze daar in en laat ze een week of wat liggen tot ze goed zacht worden.
Het recept dat ik gebruik voor deze taartjes is losjes gebaseerd op een recept uit een kookboek uit de 17de eeuw.
