Italiaanse Groenten en Salades
Italianen zijn dol op groenten en salades, wat de overdaad aan recepten verklaart. Er bestaat een kookboek uit de vroege 17de eeuw dat geheel gewijd is aan groenten, kruiden en fruit geschreven door de beroemde Giangiacomo Castelvetto. Als men denkt dat Italië het land van tomaten is, dan is dat maar ten dele waar. Natuurlijk is de tomaat en al zijn soorten en variaties niet meer weg te denken uit de Italiaanse keuken. Maar in kookboeken doet de tomaat pas haar intrede in recepten na 1692. Op de Italiaanse markten zijn nog talloze soorten groenten en kruiden te vinden die wij hier zelden of nooit tegenkomen. voor de bekende groenteschotels zoals Capunata ook wel Caponata genoemd en Melanzane Parmigiana (ovenschotel met aubergine en kaas), hebben we ook gekozen voor wat minder bekende streekgerechten zoals bloemkool op Siciliaanse manier – Cavolfiore siciliana, gevulde artisjokken – Carciofi ripieni, iets wat je vooral in Rome op het menu ziet staan, gevulde courgette bloesems en rauwe baby tuinboontjes met pecorino kaas de je op 1 mei eet.
De nieuwste recepten
Een perfetto venkel & groene bonensalade, een frisse, makkelijk te maken insalata.
Een zomerse maaltijdsalade met rundvlees snippers, venkel, pasta en munt, heerlijk fris met een yoghurt dressing crème fraiche mag ook voor een vollere smaak.
Verwen je huid en smaakpapillen met deze bonte Italiaanse salade van farro en groente.
Of je nu witte asperges eet in Nederland, Vlaanderen of Zuid Tirol, kennelijk is de manier waarop mijn moeder dat klaarmaakte voor mijn vader, die er gek op was, een universeel recept waaraan per land een eigen naamkaartje wordt gehangen. Witte (sliert)asperges met geprakt ei waaraan bij mij thuis vooral een goede dosis vers geraspte nootmuskaat werd toegevoegd en met gesmolten roomboter werd overgoten, is de manier waarmee de meesten van ons zijn opgegroeid. De Zuid Tiroolse variatie is als volgt.
Fuje strascinate of gebakken kool is mijn favoriete groentengerecht uit Abruzzo "fuje" betekent kool en “strascinate” betekent groenten in een pan met knoflook en olie bakken, een gerecht dat in de winter dagelijks op tafel komt in Abruzzo.
We eten minder patat en meer pasta. Bij een wedstrijd van Ajax schijnt 10 ton aardappelen aan patat verkocht te worden. Ondertussen zijn ook de restaurants nog dicht en daar schijnen we de patat ook hoog in aanzien te hebben. Ik vind die patatten eigenlijk maar niets. Van binnen zijn ze vrijwel zoutloos en van buiten wordt er kwistig zout op gestrooid. Ondertussen worden we op deze site en vele anderen verwend met allerlei Italiaanse pastarecepten en dat merken de supermarkten, want die schijnen tot 20% meer pasta dan normaal te verkopen. Dat terwijl je met aardappel ook zo verrassend Italiaans kunt koken.
Ik ben een grote liefhebber van de ui, een van de meest veelzijdige groenten. De ui wordt al minstens 7.000 jaar geteeld en behoort bijna overal ter wereld tot een vast ingrediënt in de lokale keuken. Maar uien vind ik persoonlijk het lekkerst eenvoudig gestoofd met wat azijn, vooral de Tropea ui, een milde rode ui met een zoete smaak. Uien kun je het beste op een donkere plek op kamertemperatuur bewaren, maar dat is gedurende de warme zomer in Italië bijna onmogelijk dus worden ze meestal in ijskast gepropt bij de aardappelen en knoflook. Lang liggen ze nooit, ik heb er altijd wel een goede bestemming voor en dit is er een.
Hoewel dit recept uit Sardinië stamt zien we het ook wel in andere delen van Italië, met name op Sicilië, waar ze er de meterslange bonen voor gebruiken. Deze bonen zijn niet zo verfijnd van smaak als de kleinere soorten en daarom past een saus met een uitgesproken smaak er goed bij.