De wilde uien plant is familie van de liliaceae of lelieachtigen, waartoe ook de hyacint, de tulp en knoflook behoren. Deze bol is eetbaar en lijkt erg veel op een gewone ui. Hij is wat kleiner, wit van kleur, rond of ovaal en heeft een beschermlaag van donkere schillen. wie deze speciale uitjes niet kan vinden kan ook de kleinste soort sjalotten gebruiken.
De plant komt nog veel in het wild voor, vooral in Puglia en wordt vaak met de naam van een variëteit aangeduid. De meest bekende variëteit is de 'Monstruosa'. Ze worden bij ons ook wel wilde ui genoemd. Lampascioni zijn wat bitter van smaak. Men ziet ze vaak te koop in potten in olijfolie en azijn. Als je de karakteristieke bittere smaak wil verwijderen, moet je ze na het koken in koud water laten staan. Sommige mensen prefereren juist de bittere smaak.
De hoeveelheden geven de verhouding aan, maar hoeven niet noodzakelijkerwijs in die hoeveelheid te worden klaargemaakt.
Opdienen
Dit is maar een van de manieren om de Lampascioni klaar te maken. Een puree van Lampascioni is erg lekker op toast. Blancheer de bollen tweemaal in water en azijn, laat de bollen uitlekken en afkoelen, voeg genoeg olijfolie toe om ze geheel te bedekken laat ze daarna minimaal 6 maanden staan voordat je ze pureert met wat zout en peper.
